Nog tot 31 oktober brengen we de tentoonstelling ‘tekeningen of schrifturen?’.

De titel verwijst naar het werk van Adodat het midden houdt tussen tekeningen en schrifturen. Ze zijn het beiden maar eigenlijk ook weer niet.

Op het eerste zicht lijkt het een monotoon werk maar wanneer je er stil bij staat zie en voel je dat “De (...) teksten zijn geschreven met vlees en bloed, adem, huid, weefsel, hartslag, spiercontracties, inspanning, koorts, opwinding, vermoeidheid...kortom alles wat met het leven te maken heeft in zijn meest directe, organische betekenis. Lees ze als levenstekens”

(Francis Smets, Een teken van Leven, FLACC 2002, Genk).